هک و هکر، دو مفهومی هستند که در دنیای امنیت اطلاعات و فناوری به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند. هک به معنای تغییر غیرمجاز در سیستم‌ها یا شبکه‌های کامپیوتری است، که ممکن است به منظور دسترسی غیرمجاز به اطلاعات، تخریب داده‌ها یا حتی استفاده از سیستم به عنوان وسیله‌ای برای حملات به سایرین انجام شود.هکر نیز فرد یا گروهی است که به تخصص و مهارت‌های فنی برای نفوذ به سیستم‌ها و شبکهها دست یافته است. این افراد ممکن است با اهداف مختلفی فعالیت کنند، از جمله تست امنیت سیستم‌ها تا بهره‌برداری غیرمجاز از اطلاعات حساس.
روش‌هایی که هکرها برای نفوذ به سیستم‌ها استفاده میکنند، شامل بهره‌مندی از ضعف‌های امنیتی نرم‌افزارها یا سخت‌افزارها، استفاده از تکنیک‌های فیشینگ، اسکن پورت‌ها و آسیب‌پذیری‌های سیستمی، و حتی به کارگیری نرم‌افزارهای مخرب می‌شود.هکرها دارای انواع مختلفی هستند، از جمله هکرهای سفید که با اجازه صاحبان سیستم‌ها به تست امنیت می‌پردازند، هکرهای خاکستری که بین مرزهای قانونی و غیرقانونی عمل میکنند، و هکرهای سیاه که به صورت غیرقانونی به نفوذ می‌پردازند.
درآمد هکرها به انواع مختلفی می‌پردازد، از جمله پیدا کردن آسیب‌پذیری‌ها و فروش به دیگران، حملات باج‌گیری به سازمان‌ها، فروش اطلاعات به سودآوری، یا حتی اشتغال به عنوان مشاور امنیتی.برای محافظت از اطلاعات شخصی و سازمانی، ضرورت به‌روزرسانی سیستم‌ها، استفاده از رمزنگاری، آگاهی از تهدیدات امنیتی و استفاده از راهکارهای امنیتی مناسب لازم است. همچنین، آموزش به کاربران در خصوص رفتارهای امنیتی نیز اهمیت زیادی دارد.
هک چیست؟
کلمه “هک” ابتدا در دهه 1950 به کار رفت و بیشتر به اشغال و تغییر غیرمجاز در سیستم‌ها و دستگاه‌های دیجیتالی اطلاق می‌شود. این واژه در اواخر دهه 1950 توسط جوانانی که در آزمایشگاه ماساچوست از سیستم‌های کامپیوتر استفاده می‌کردند، وارد دایره لغات شد. این اصطلاح در طی زمان تغییرات زیادی کرده و به معنای‌ها و فعالیت‌های مختلفی اشاره کرده است.هک می‌تواند به اهداف مختلفی انجام شود و متناسب با انگیزه هر هکر متفاوت باشد. از جمله اهداف هک می‌توان به کسب سود مالی از طریق فروش اطلاعات یا حتی باج‌گیری، اعتراض به سازمان‌ها یا افراد، جمع‌آوری اطلاعات برای اهداف جاسوسی، یا حتی صرفاً به دنبال چالش و سرگرمی توسط هکرها اشاره کرد.امروزه با پیشرفت فناوری، مسائل امنیتی و هک به یک چالش جدی تبدیل شده‌اند و توسعه راهکارهای امنیتی برای حفاظت از اطلاعات شخصی و سازمانی بسیار حائز اهمیت است.
علی‌رغم اینکه اغلب هک به عنوان یک فعالیت منفی در نظر گرفته می‌شود، اما هک به عنوان یک فعالیت برای تست امنیت سیستم‌ها و شناسایی نقاط ضعف امنیتی نیز استفاده می‌شود. افرادی که به صورت قانونی و با اجازه صاحبان سیستم‌ها امنیت آنها را بررسی میکنند، به عنوان “هکرهای اخلاقی” شناخته می‌شوند.هکرهای اخلاقی با هدف بهبود امنیت سیستم‌ها، جلوگیری از نقاط ضعف احتمالی و افزایش سطح امنیت به تست‌های امنیتی می‌پردازند. آنها با استفاده از تکنیک‌های هک به سیستم نفوذ میکنند تا نقاط ضعف را شناسایی کرده و به صاحبان سیستم پیشنهاداتی برای رفع این نقاط ضعف ارائه دهند.
هکرهای اخلاقی نقش مهمی در بهبود امنیت دیجیتال دارند و به عنوان افرادی حرفه‌ای شناخته می‌شوند که با دانش عمیق در زمینه امنیت، به حفاظت از اطلاعات حساس و سیستم‌ها کمک میکنند. این نوع هکرها به جای آسیب رساندن، به توسعه راهکارهای امنیتی و تقویت سیستم‌ها کمک میکنند.بنابراین، هک به معنای یک فعالیت مخرب نیست و در برخی موارد می‌تواند برای بهبود امنیت و پیشگیری از حملات ناخواسته مفید باشد.
هکر کیست و چگونه هک میکند؟
“هکرها، این اسم که با شنیدنش بسیاری از ما فکر می‌کنیم که در مورد مجرمان سایبری صحبت می‌شه. اما واقعیت اینه که دنیای هک یه چیز خیلی پیچیده‌تر و گاهاً دو چهره‌تری داره.
هکرها، از یک سو هستند که با مهارت‌های فنی و دانش رایانه‌ای خودشون، به سیستم‌ها و شبکهها دسترسی پیدا میکنند، حالا این دسترسی ممکنه قانونی باشه یا غیرقانونی. از طرف دیگه، یه گروه دیگه از هکرها هستند که با دانش و مهارت‌هاشون به امنیت سیستم‌ها کمک میکنند. این هکرها به عنوان هکرهای اخلاقی شناخته می‌شن و کارشون به بهبود امنیت و حل مسائل فنی مربوط می‌شه.
اصطلاح هکر از دهه ۱۹۶۰ برای اشاره به کسانی بوده که با حذف کد اضافی، نرم‌افزارها رو بهبود می‌بخشن. حالا این تعریف تغییر کرده و هر دو گروه از هکرها وجود دارند.پس به جای اینکه همیشه به هکرها به عنوان یک تهدید فکر کنیم، باید بدونیم که این دنیا دارای چندین رویکرد و چهره‌های مختلفه. اهمیت آگاهی از این نکته اینه که ما می‌تونیم با دانش و توجه به این موارد، بهترین راهکارهای امنیتی رو برای خودمون پیاده کنیم.”
انواع هکر کیست؟
هکرها، معمولاً به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: کلاه سفید، کلاه سیاه، و کلاه خاکستری. این دسته‌بندی به جامعه امنیتی اجازه می‌دهه با ارجاع به رنگ کلاه، انواع مختلف هکرها را تشخیص دهد.
هکرهای کلاه سفید، به عنوان قهرمانان امنیتی، با دانش و مهاراتشان به تست و افزایش امنیت سیستم‌ها می‌پردازند. آنها به دنبال شناسایی و رفع نقاط ضعف هستند تا جلوی حملات ناخواسته را بگیرند.
کلاه سیاه‌ها به طور معمول با هدف اهداف خودمندانه و غیرقانونی به سیستم‌ها نفوذ میکنند. سودجویی، سرقت اطلاعات، یا آسیب زدن به داده‌ها از جمله اهداف آنهاست.
هکرهای کلاه خاکستری یک نقطه میانی دارند و در مواقعی ممکن است به عنوان مشاوران امنیتی عمل کنند. آنها از مهارت‌های هکری برای ارتقاء امنیت سیستم‌ها استفاده میکنند اما ممکن است در مواقعی نیز به صورت غیرقانونی فعالیت کنند.
هکرهای کلاه قرمز و کلاه سبز دسته‌های فرعی هستند که ممکن است کمتر شناخته شده باشند. کلاه قرمز ممکن است با اجازه، اما بدون اطلاع صاحبان سیستم‌ها به تست امنیت بپردازد. در حالی که کلاه سبز، معمولاً به دلیل مهارت‌های خود به عنوان کمک‌کنندگانی در فرآیند امنیتی شناخته می‌شوند.
پس، این دسته‌بندی نشان‌دهنده ویژگی‌های مختلف هکرهاست و به ما کمک می‌کنه تا شناخت دقیق‌تری از این جامعه پیشرفته را پیدا کنیم.
هکر کلاه سفید
هکرهای کلاه سفید یا هکرهای اخلاقی، دست به کار می‌زنند تا با استفاده از تخصص و مهارت‌های خود، به شکلی مثبت و سازنده در عرصه امنیت سایبری فعالیت کنند. این افراد به طور معمول توسط شرکت‌ها یا سازمان‌ها استخدام می‌شوند تا امنیت سایبری خود را بهبود بخشند.هدف اصلی هکرهای کلاه سفید، شناسایی نقاط ضعف و ایرادات سیستم‌ها و شبکهها است. با انجام تست‌های نفوذ، آنها سعی میکنند به سیستم‌ها نفوذ کنند و نقاط ضعف را کشف کنند تا بتوانند آسیب‌پذیری‌ها را برطرف کنند. این اقدامات از جمله اقدامات پیشگیرانه هستند که به سازمان‌ها کمک میکنند تا قبل از هر گونه حمله نقاط ضعف خود را تقویت کنند.
از طرف دیگر، هکرهای کلاه سفید ممکن است در مواقعی که مشکلات امنیتی شناسایی و حل شود، پاداش دریافت کنند. این افراد با ارائه راهکارهایی برای بهبود امنیت، به سازمان‌ها کمک میکنند تا از مواقع آسیب‌پذیر بهترین استفاده را ببرند و سایر مهاجمان را پیش از آنکه به اطلاعات حیاتی دسترسی پیدا کنند، متوقف سازند.
هکر کلاه سیاه
هکرهای کلاه سیاه، گروهی از هکران مخرب هستند که هدف آنها دسترسی غیرمجاز به شبکهها و سیستم‌ها است. این افراد اقداماتی نظیر سرقت داده‌ها، انتشار بدافزار، اجرای حملات باج افزار، خرابکاری یا آسیب رساندن به سیستم‌ها با استفاده از حملات DDoS را انجام می‌دهند، همچنین برای به دست آوردن شهرت اقدامات مضری را انجام می‌دهند.هکرهای کلاه سیاه اغلب در فعالیت‌های غیرقانونی شرکت میکنند، از جمله جاسوسی شرکتی، سرقت هویت، و حملات DDoS. در گذشته، یکی از حملات این گروه به هک پسورد حدود ۶۰ میلیون حساب کاربری Dropbox منجر شد و باعث ایجاد اختلالات جدی در شرکت‌های بزرگ شد.
به طور کلی، انگیزه‌های هکرهای کلاه سیاه معمولاً در چهار زمینه اصلی قرار دارد: سرقت، شهرت، جاسوسی شرکتی، و حملات به سازمان‌ها و افراد. این افراد با استفاده از تکنیک‌های پیچیده و مخرب، به دنبال تحقق این اهداف می‌باشند.
هکر کلاه خاکستری
هکرهای کلاه خاکستری یا هکرهای میانی، در واقع یک جایگاه میان هکرهای کلاه سفید و کلاه سیاه دارند. این افراد از روی کنجکاوی به سیستم‌های کامپیوتری خاصی نفوذ میکنند، اما به جای اینکه اطلاعات را برداشت یا امنیت سایت را تخریب کنند، ممکن است خود را به صاحب هدف گزارش دهند و نقاط ضعف را مشخص کرده و با پرداخت هزینه‌ای ناچیز، پیشنهاد تعمیر آسیب‌پذیری را ارائه دهند.این هکرها در واقعیت از توانایی‌های هکرهای سفید برخوردار هستند اما ممکن است به دلیل کنجکاوی یا اهدافی خاص، مسیری متفاوت انتخاب کنند. به همین دلیل این فعالیت‌ها هنوز هک نامیده می‌شوند و به عنوان غیرقانونی تلقی می‌شوند، حتی اگر هدفشان اطلاع‌رسانی و پیشنهاد بهبود باشد.
به عبارت دیگر، هکرهای کلاه خاکستری نقشی ایفا میکنند که بین حوزه‌های قانونی و غیرقانونی به دنبال تعادل باشند، اما هنوز هم تحت لوای قوانین عدالت قرار دارند.
هکر کلاه قرمز
هکرهای کلاه قرمز، همونطور که از نامشون پیداست، در واقعیت با هکرهای کلاه سفید به اندازه‌ای مشابه هستند. هدفشان از حملات هکرهای کلاه سیاه یا غیراخلاقی جلوگیری کنند و به این ترتیب امنیت شبکه را تضمین کنند.این افراد از اقداماتی مثل هک کردن سیستم و حذف داده‌ها استفاده میکنند تا از نقاط ضعف جلوگیری کنند و به این ترتیب از حملات هکرهای کلاه سیاه مقابله نمایند.
هکرهای کلاه قرمز، معمولاً به عنوان افراد هوشیار و مطلع در نظر گرفته می‌شوند، اما باید یادآور شویم که اقدامات آنها همیشه قانونی نیست. عجیب نیست که گاهی اوقات هکرهای کلاه قرمز، به جای اینکه به سادگی هکرهای کلاه سیاه را متوقف کنند و اطلاعات را به مسئولان تحویل دهند، خود به حملات سایبری متعدد پاسخ می‌دهند. این اقدامات ممکن است با هدف انتقام گیری یا حمله به هکرهای کلاه سیاه باشند.
هکر کلاه سبز
هکرهای کلاه سبز، در واقع افراد تازه وارد و بی‌تجربه در عرصه هک هستند که دنبال یادگیری و ارتقای جایگاه خود در جمع هکرها هستند. این افراد به دلیل کمبود تجربه و ندانستن عواقب کارهایشان، ممکن است آسیب به بار بیاورند.
هکر ها از چه تکنیک هایی برای هک استفاده میکنند
هکرها از یک مجموعه تکنیک‌های هک برای نفوذ به سایت‌ها و سیستم‌های هدف استفاده میکنند و گاهی اوقات ممکن است چند مورد از این تکنیک‌ها را با یکدیگر ترکیب نمایند. در ادامه به بررسی ابزارهای هک اشاره خواهیم کرد.
حملات DoS و DDoS:
حملات سرویس توزیع شده DoS و DDoS که این تکنیک‌ها دسترسی کاربران به سیستم‌های کامپیوتری، شبکهها، خدمات یا سایر اطلاعات (IT) را غیرممکن و یا محدود میکند. هکر با ایجاد اختلال در ترافیک، سعی در از کار انداختن سرورهای وب، سیستم‌ها یا شبکهها دارد.
نفوذ در مرورگر:
هک کردن مرورگر که می‌تواند کاربران را به وبسایت‌های جعلی برای بدافزار هدایت کند.
نصب باج‌افزار:
باج‌افزاری که در صورت عدم پرداخت باج، فایل‌ها و داده‌ها را قفل یا رمزگذاری میکند.
ایمیل:
ایمیل‌های فیشینگ که هکر ایمیل جعلی ایجاد میکند و به نظر می‌رسد از یک سازمان قانونی است. این ایمیل‌ها تقاضای باز کردن ایمیل را دارند و کاربر را به وارد کردن اطلاعات شخصی خود از قبیل تاریخ تولد، شماره تامین اجتماعی یا جزئیات کارت بانکی تشویق میکنند، با هدف فاش کردن این اطلاعات.
بررسی آسیب هایی که یک هکر می تواند بزند
هکرها می‌توانند پس از نفوذ به داده‌ها یا دستگاه‌های شما، اقدامات زیر را انجام دهند:
1. به کارت‌های اعتباری و حساب‌های بانکی شما دسترسی پیدا کرده و آنها را متعلق به خود کنند.
2. درخواست از شما برای شماره‌های شناسایی شخصی (PIN) یا کارت‌های اعتباری بیشتر، به نام خود اقدام کنند.
3. از کارت‌های اعتباری شما برای خریدهای خود استفاده کنند.
4. پیش پرداخت نقدی را دریافت کنند.
5. فایل‌های مهم رایانه شما را حذف یا به آنها آسیب برسانند.
6. اطلاعات شما را به دیگران ارائه داده و از آن برای اهداف مخرب استفاده کنند.
نحوه شناسایی هکر ها
شناسایی هکرها به منظور اهداف قانونی و امنیتی، یک فرآیند پیچیده است و برای داشتن توانایی‌های لازم جهت شناسایی هکرها یا حتی مقابله با آنها، نیازمند دانش فنی و تخصصی در زمینه امنیت سایبری است. در ادامه، به برخی راهکارهای شناسایی هکر خواهیم پرداخت.
1. استفاده از پایگاه داده IPهای مشکوک: با بررسی فعالیت‌های شبکه و ترافیک داده‌ها می‌توان آدرس‌های IP مشکوک را شناسایی کرد. پس از شناسایی آدرس IP هکر، با جستجو در وبسایت‌هایی مانند abuseipdb.com، می‌توانید مشاهده کنید که آیا افراد دیگر مشکلاتی را با این آدرس IP گزارش کرده‌اند یا خیر. این کار به شما کمک میکند تا بفهمید که آیا افراد دیگر توسط همان IP هدف قرار گرفته‌اند یا خیر. اما احتمال کمی وجود دارد که این کار اطلاعات مورد نیاز را به شما ارائه دهد.
2. مراجعه به مراجع قانونی: پس از پی بردن به فعالیت‌های هکر، بهتر است به پلیس مراجعه کرده و موضوع را گزارش کنید. ممکن است نمونه‌ای از موارد مشابه در مراجعه قضایی ثبت شده باشد و مجرم به طور متوالی همان کار را انجام داده باشد. بنابراین پلیس می‌تواند آنها را ردیابی و تحت تعقیب قرار دهد.
3. استفاده از Honeypot: Honeypot یک مکانیسم امنیتی است که یک تله مجازی برای فریب مهاجمان ایجاد میکند. این سیستم کامپیوتری که عمداً به خطر افتاده است، به هکر اجازه می‌دهد از آسیب پذیری‌های موجود سوء استفاده کند. با راه‌اندازی Honeypot می‌توان به بهبود امنیت شبکه کمک کرد و راه‌های نفوذ هکر به سیستم را شناسایی کرد.
نکاتی برای پیشگیری از هک شدن
برای جلوگیری از نفوذ، حائز اهمیت است که توجه خاصی به امنیت سیستم‌ها و شبکه‌های خود داشته باشید. در زیر چند راهکار برای پیشگیری از نفوذ آورده شده است:
1. انتخاب رمز عبور قوی و پیچیده
2. استفاده از روش احراز هویت چند مرحله‌ای (MFA)
3. بهبود تکنیک‌های مبارزه با فیشینگ
4. نصب و استفاده از نرم‌افزارهای ضد ویروس قوی
5. به‌روزرسانی منظم نرم‌افزارهای سیستم و برنامه‌ها
نوشتن نظر
نظرات