بررسی NGINX در مقابل Apache – انتخاب بهترین وب سرور در سال 2022

تصویر سامان ملک پور
سامان ملک پور
در ابتدا از سرویس های وبلاگ شروع کردم سال 1393 و وقتی علاقه خودم رو به این زمینه دیدم بیشتر به روی طراحی وبسایت وقت گذاشتم و تونستم در زمینه طراحی و بهینه سازی وبسایت سایت تخصص کافی کسب کنم ولی برای من کافی نبود و در ادامه به سمت شبکه های اجتماعی و بهینه سازی موتورهای جست و جو رفتم و مهارت کافی در این زمینه رو کسب کردم و از سال 1401 به طور متمرکز به روی بحث تبلیغات ، هک رشد و MBA مطالعه میکنم و این مسیری هستش که من ازش لذت میبرم و پایانی نداره ....

آنچه در این مطلب می‌خوانید :

بهترین وب سرور نرم افزار رایانه ای است که محتوای وب را به خوبی ارائه دهد. همچنین ارتباطی بین سرور محاسباتی و مرورگر وب کاربر ایجاد می‌کند و فایل‌ها را بین آن‌ها به عقب و جلو تحویل می‌دهد.

انتخاب بهترین وب سرور صحیح هنگام راه اندازی یک وب سایت یا شروع یک پروژه سرور مجازی (VPS) بسیار مهم است زیرا می تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد و امنیت سایت تأثیر بگذارد.

اگر مطمئن نیستید که از کدام وب سرور استفاده کنید، Apache و NGINX را در نظر بگیرید – هر دو محبوب ترین وب سرورها هستند و مسئول ارائه بیش از نیمی از ترافیک اینترنت هستند.

برای کمک به تصمیم گیری برای شروع، ما به مقایسه مفصل NGINX در مقابل Apache خواهیم پرداخت.

همچنین برای اجرای این وب سرویس ها ما به شما خرید سرور مجازی گیم ایران را از هلیکس پیشنهاد می‌دهیم.

بهترین وب سرور تفاوت Nginx vs Apache

NGINX در مقابل Apache – انتخاب بهترین وب سرور

قبل از شروع مقایسه Apache و NGINX، بیایید تفاوت بین وب سرورها و ویژگی های کلی آنها را بررسی کنیم.

آپاچی
Apache HTTP Server – که معمولاً Apache یا Apache HTTPD نامیده می شود – نرم افزار وب سرور رایگان و منبع باز است. درخواست های مشتری را پردازش می کند و محتوای وب را از طریق پروتکل انتقال ابرمتن (HTTP) ارائه می دهد.

وب سرور آپاچی در سال 1995 منتشر شد و از آن زمان توسط بنیاد نرم افزار آپاچی نگهداری می شود. همچنین سرور وب غالب در وب جهانی اولیه و جز بهترین وب سرور ها بوده.

سرور HTTP آپاچی در حال حاضر حدود 33.9 درصد از وب سایت ها را در سراسر جهان قدرت می دهد و به عنوان یکی از قدیمی ترین وب سرورها، جایگاه شماره یک را در سهم بازار دارد.

وب سرور آپاچی از بسیاری از سیستم عامل ها مانند Microsoft Windows، OpenVMS و هر سیستم عامل یونیکس مانند لینوکس و macOS پشتیبانی می کند.

علاوه بر این، وب سرور آپاچی نیز بخشی از پشته LAMP، یکی از اولین پشته های نرم افزار منبع باز برای توسعه وب است. در نتیجه، وب سرور با بسیاری از سیستم های مدیریت محتوا (CMS)، زبان های برنامه نویسی و چارچوب های وب نیز به خوبی کار می کند.

آپاچی به دلیل قدرت و انعطاف پذیری که از سیستم ماژول آن به دست می آید، محبوبیت خاصی دارد و جز بهترین وب سرور ها می باشد. با استفاده از ماژول های آپاچی، کاربران می توانند به راحتی توابع را اضافه یا حذف کنند و سرور خود را برای رفع نیازهای خود تغییر دهند.

NGINX
NGINX – که به عنوان “Engine X” تلفظ می شود – یکی از قابل اعتمادترین سرورها برای مقیاس پذیری و سرعت است. همچنین یکی از سریعترین سرورهای وب در صنعت است که به جایگاه دوم در سهم بازار رسیده است.

همانند Apache، NGINX منبع باز و رایگان برای استفاده است.

ایگور سیسویف، خالق NGINX، توسعه این نرم افزار را در سال 2002 برای پاسخ به مشکل C10K آغاز کرد. در آن زمان، بسیاری از سرورهای وب قادر به مدیریت بیش از 10000 اتصال به طور همزمان نبودند.

وب سرور NGINX با معماری ناهمزمان و رویداد محور منتشر شد که به بسیاری از درخواست ها اجازه می دهد به طور همزمان پردازش شوند.

NGINX به دلیل توانایی آن در رشد و افزایش ترافیک و مقیاس‌پذیری آسان بر روی حداقل سخت‌افزار بسیار محبوب است. به علاوه، در ارائه سریع فایل های استاتیک(serving static files) عالی است.

علاوه بر استفاده از NGINX به عنوان بهترین وب سرور، می‌توان از NGINX به عنوان متعادل‌کننده بار نیز برای بهبود بهره‌وری منابع و در دسترس بودن سرور استفاده کرد. علاوه بر این، می تواند به عنوان یک پروکسی معکوس عمل کند و جریان ترافیک روان بین سرورها و مشتریان را تضمین کند.

NGINX تقریباً از تمام سیستم عامل های مشابه یونیکس پشتیبانی می کند. با این حال، نصب NGINX در ویندوز ممکن است منجر به برخی محدودیت‌های عملکرد، مانند عدم مقیاس‌پذیری و مشکلات احراز هویت UDP شود.

اکنون که اصول اولیه Apache و NGINX را بررسی کردیم، زمان آن است که آنها را با استفاده از چندین جنبه مهم برای سرورهای وب مقایسه کنیم.

معماری پایه – مدیریت اتصالات بهترین وب سرور

معماری بهترین وب سرور: طرح یا مکانیسم منطقی است که تعیین می کند وب سرور چگونه درخواست ها، اتصالات و ترافیک وب را مدیریت می کند. این یکی از معیارهای ضروری است که هنگام انتخاب وب سرور باید در نظر گرفته شود.

بیایید NGINX و Apache را از نظر معماری اولیه و نحوه مدیریت هر دو نرم افزار با اتصالات مقایسه کنیم.

Apache
Apache به طور پیش‌فرض از معماری مبتنی بر فرآیند(process-driven architecture) پیروی می‌کند، به این معنی که یک رشته واحد برای رسیدگی به هر درخواست اتصال ایجاد می‌کند.

نقطه ضعف معماری مبتنی بر فرآیند این است که آپاچی در هنگام رسیدگی به درخواست های زیاد نیاز به ایجاد فرآیندهای زیادی دارد. این می تواند منجر به مصرف منابع سنگین شود و باعث مشکلات سرور مانند بارگذاری کند صفحات وب و قطع شدن سایت شود.

خوشبختانه، آپاچی ماژول‌های چند پردازشیmulti-processing modules (MPMs) مختلفی را ارائه می‌کند که تعیین می‌کنند چگونه این وب‌سرور منبع باز درخواست‌های HTTP را می‌پذیرد و مدیریت می‌کند، و کاربران در انتخاب MPM آزاد هستند که با نیازهایشان مطابقت دارد.

سه MPM اصلی وجود دارد:

  • mpm_prefork– prefork MPM رشته ای نیست، به این معنی که هر پردازش فرزند می تواند تنها یک درخواست را در یک زمان انجام دهد. با این حال، عملکرد آن بلافاصله پس از فراتر رفتن درخواست‌ها از تعداد فرآیندها کاهش می‌یابد و مقیاس‌پذیری مؤثر برای این MPM را به چالش می‌کشد.
  • mpm_worker – هر فرآیند کارگر MPM می تواند چندین رشته ایجاد کند و هر رشته می تواند یک اتصال را نیز انجام دهد. این به سیستم اجازه می دهد تا چندین درخواست را به طور همزمان ارائه دهد. علاوه بر این، از آنجایی که thread ها به منابع کمتری نسبت به فرآیندها نیاز دارند، این MPM می تواند مقیاس بهتری داشته باشد و منابع کمتری را نسبت به Prefork MPM مصرف کند.
  • mpm_event – ​​رویداد MPM مشابه MPM کارگر است، اما برای مدیریت اتصالات زنده نیز بهینه شده است. با کنار گذاشتن رشته‌های اختصاصی برای مدیریت اتصالات زنده و تخصیص درخواست‌های فعال به رشته‌های دیگر کار می‌کند. این فرآیند به کاهش سرعت رویداد MPM توسط تمام درخواست‌های حفظ زنده کمک می‌کند. در نتیجه، بهترین وب سرور آپاچی هنگام استفاده با این MPM کمترین منابع مورد نیاز را دارد.

به خاطر داشته باشید که در هر زمان می توانید فقط یک MPM ​​را در سرور خود بارگذاری کنید. اگر پروژه شما به ثبات و سازگاری نیاز دارد، از Prefork MPM استفاده کنید. با این حال، برای وب‌سایت‌هایی که به مقیاس‌پذیری و تنوع بیشتری نیاز دارند، از MPM‌های کارگر یا رویداد استفاده کنید.

NGINX
در حالی که بسیاری از بهترین وب سرور ها از معماری رشته ای یا فرآیند محور ساده استفاده می کنند، NGINX با استفاده از معماری رویداد محور ناهمزمان و غیر مسدود کننده، رویکرد متفاوتی را دنبال می کند. این به بهترین وب سرور امکان می دهد چندین اتصال را در یک فرآیند واحد مدیریت کند.

NGINX دارای یک فرآیند اصلی است که عملیات ممتاز مانند اتصال به پورت ها، خواندن و ارزیابی فایل های پیکربندی، و ایجاد چندین پردازش فرزند را انجام می دهد.

در اینجا سه ​​نوع پردازش فرزند NGINX وجود دارد:

  • فرآیند بارگیری کش – می تواند کش مبتنی بر دیسک را در ناحیه حافظه بارگیری کند. این فرآیند نیاز به منابع کمی دارد زیرا فقط یک بار و درست پس از شروع NGINX اجرا می شود.
  • فرآیند مدیریت کش – هدف آن حفظ مقدار داده‌های ذخیره‌شده در اندازه‌های پیکربندی شده با بررسی دوره‌ای حافظه پنهان و حذف داده‌هایی است که اخیراً به آنها دسترسی نداشته‌اند.
  • Worker process – می تواند صدها هزار اتصال HTTP را به طور همزمان مدیریت کند، به این معنی که نیازی به ایجاد فرآیندها یا رشته های جدید برای هر اتصال نیست. در عوض، هر فرآیند کارگر به طور مستقل اجرا می شود و شامل واحدهای کوچکتری به نام اتصالات کارگر است و هر واحد مسئول رسیدگی به موضوعات درخواست است. فرآیندهای کارگر همچنین می توانند با سرورهای بالادستی ارتباط برقرار کنند و همچنین محتوا را روی دیسک بخوانند و بنویسند.معماری رویداد محور NGINX می تواند به طور موثر درخواست های مشتری را در بین فرآیندهای کارگر توزیع کند، و باعث می شود این وب سرور در مورد مقیاس پذیری بهتر از آپاچی عمل کند.

از آنجایی که NGINX می‌تواند هزاران درخواست را بدون مشکل پردازش کند – حتی در سیستم‌های کم مصرف – این وب سرور برای وب‌سایت‌هایی با سطح ترافیک بالا، مانند موتورهای جستجو، سایت‌های تجارت الکترونیک، و سرویس‌های ذخیره‌سازی ابری مناسب است. علاوه بر این، بسیاری از شبکه های محبوب تحویل محتوا (CDN) مانند MaxCDN و Cloudflare نیز از NGINX برای تحویل محتوا استفاده می کنند.

مقایسه عملکرد – محتوای استاتیک در مقابل پویا در بهترین وب سرور

عملکرد یک وب سرور معمولاً با توانایی آن در مدیریت محتوای استاتیک (Static) و پویا تعیین می شود.

محتوای ایستا (Dynamic) هر فایل وب است که هر بار که به کاربر نهایی تحویل داده می شود یکسان می ماند و معمولاً در یک سرور CDN ذخیره می شود. بنابراین، به ندرت تغییر می کند و به رفتار کاربر بستگی ندارد، و آن را به یکی از ساده ترین انواع محتوا برای انتقال از طریق اینترنت تبدیل می کند. چند نمونه از فایل های استاتیک شامل کتابخانه جاوا اسکریپت، فایل های HTML و CSS و تصاویر است.

محتوای پویا یک صفحه وب یا فایلی است که بر اساس علایق، ویژگی ها و ترجیحات کاربر تغییر می کند. این نوع محتوا برای همه یکسان به نظر نمی رسد زیرا زمانی که کاربر صفحه ای را درخواست می کند تولید می شود. برخی از نمونه‌های سایت‌هایی با این نوع محتوا، فروشگاه‌های آنلاین و پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی هستند.

از آنجایی که NGINX و Apache با روش‌های مختلفی برای رسیدگی به درخواست‌ها برای محتوای استاتیک و پویا ارائه می‌شوند، بیایید ببینیم کدام وب سرور در این مقایسه Apache در مقابل NGINX عملکرد بهتری دارد.

Apache
Apache با استفاده از رویکرد سنتی مبتنی بر فایل، محتوای ثابت را ارائه می‌کند – عملکرد این عملیات در درجه اول تابعی از MPM‌هایی است که قبلاً ذکر شد.

آپاچی همچنین می تواند محتوای پویا را در خود بهترین وب سرور بدون نیاز به تکیه بر اجزای خارجی اجرا کند. در عوض، محتوای پویا را با ادغام یک پردازنده از زبان‌های مناسب در هر یک از نمونه‌های کارگر خود پردازش می‌کند و کاربران می‌توانند این پردازنده را از طریق ماژول‌های قابل بارگذاری پویا آپاچی فعال کنند.

NGINX
وقتی نوبت به ارائه محتوای استاتیک می‌رسد، NGINX سریع‌تر از Apache عمل می‌کند، زیرا فایل‌های استاتیک را در حافظه پنهان نگه می‌دارد تا هر زمان که درخواست شود، آن‌ها را در دسترس قرار دهد.

با این حال، NGINX دارای قابلیت پردازش محتوای پویا نیست. NGINX باید درخواست‌ها را به یک پردازنده خارجی مانند FastCGI Process Manager (PHP-FPM) ارسال کند تا بتواند محتوای پویا را مدیریت و پردازش کند. هنگامی که این وب سرور محتوا را دریافت کرد، نتایج را به مشتری منتقل می کند.

پیکربندی در سطح دایرکتوری برای انتخاب بهترین وب سرور

اگر می‌خواهید کنترل برخی از اجزای وب‌سایت خود را به کاربر دیگری بدهید، در این صورت ضروری است که وب سروری را انتخاب کنید که اجازه پیکربندی در سطح دایرکتوری را در فهرست‌های محتوای آن بدهد.

در این مقایسه NGINX و Apache، خواهیم دید که کدام یکی از بهترین وب سرور ها اجازه پیکربندی در سطح دایرکتوری را می دهد.

Apache
Apache از پیکربندی های اضافی بر اساس هر دایرکتوری از طریق فایل های htaccess. پشتیبانی می کند.

فایل‌های htaccess. این امکان را به کاربران غیرمجاز می‌دهند که جنبه‌های خاصی از وب‌سایت شما را بدون اجازه ویرایش فایل پیکربندی اصلی کنترل کنند.

به همین دلیل است که بسیاری از ارائه دهندگان هاست اشتراکی از Apache برای دسترسی مشتریان خود به دایرکتوری های خاص استفاده می کنند و در عین حال کنترل فایل پیکربندی اصلی را حفظ می کنند.

آپاچی همچنین فایل‌های htaccess را هر بار که در مسیر درخواست یافت می‌شوند، تفسیر می‌کند، به این معنی که می‌توانند بلافاصله بدون بارگیری مجدد وب سرور پیاده‌سازی شوند.

با این حال، استفاده از فایل‌های htaccess. دارای نکات منفی است. یکی از آنها این است که می تواند بر عملکرد سایت شما تأثیر بگذارد زیرا آپاچی هر فایل htaccess. را برای هر درخواست سند بارگیری می کند. این می تواند یک قاتل منابع باشد، به خصوص برای وب سایت هایی با ترافیک زیاد.

نکته دیگری که قبل از استفاده از فایل‌های htaccess باید در نظر گرفت این است که اجازه دادن به سایر کاربران برای تغییر پیکربندی سرور ممکن است منجر به اشتباهات امنیتی شود.

بنابراین، اگر نیازی به دسترسی سایر طرف‌ها به پیکربندی سرور خود ندارید، مطمئن شوید که فایل‌های .htaccess را غیرفعال کنید.

ماژول ها در Apache در مقابل ماژول ها در NGINX ؛ کدام بهترین وب سرور است ؟!

اکثری از بهترین وب سرورها دارای یک فایل پیکربندی استاندارد خارج از جعبه هستند. با این حال، گاهی اوقات، توسعه دهندگان وب ممکن است بخواهند ماژول هایی را برای برنامه نویسی راحت تر یا گسترش عملکرد وب سرور اضافه کنند.

اگرچه NGINX و Apache هر دو از طریق یک سیستم ماژول قابل توسعه هستند، روش کار آنها به طور قابل توجهی متفاوت است.

Apache
Apache یک وب سرور قابل تنظیم است که بیش از 50 ماژول رسمی قابل بارگذاری پویا را ارائه می دهد که هر زمان که کاربران به آنها نیاز داشته باشند می توانند از آنها استفاده کنند. علاوه بر این، یافتن ماژول های شخص ثالث دیگر در اینترنت آسان است.

در حالی که ویژگی های اصلی سرور آپاچی همیشه در دسترس هستند، ماژول ها را می توان بارگیری و تخلیه کرد تا برخی از عملکردهای اصلی این وب سرور را تغییر دهند.

ماژول های پویا آپاچی می توانند وظایف مختلفی مانند پردازش محتوای پویا، تنظیم متغیرهای محیطی و بازنویسی URL ها را انجام دهند.

در اینجا برخی از متداول ترین ماژول های آپاچی آورده شده است:

  • mod_headers – به شما امکان می دهد هدرهای درخواست و پاسخ HTTP را در آپاچی کنترل و سفارشی کنید.
    mod_expires – به کاربران اجازه می دهد تا فواصل انقضا را برای انواع مختلف محتوا در وب سایت ها تعریف کنند.
  • mod_authz_host – کنترل دسترسی و مجوز را بر اساس نام میزبان، آدرس IP یا ویژگی های درخواست فعال می کند.
  • mod_mime – به اختصاص متا اطلاعات محتوا با پسوندهای نام فایل کمک می کند.
  • mod_alias – به کاربران اجازه می دهد به مشتریان اطلاع دهند که URL درخواستی نادرست است.
    به خاطر داشته باشید که آپاچی با ماژول ها از پیش ساخته شده و آنها را در حافظه سرور بارگذاری می کند. بنابراین، مطمئن شوید که ویژگی هایی را که برای کاهش مصرف منابع نیازی ندارید، غیرفعال کنید.

NGINX
NGINX بیش از 100 ماژول شخص ثالث را برای ادغام در نرم افزار اصلی ارائه می دهد. کاربرانی که درک خوبی از زبان C دارند همچنین می توانند ماژول های NGINX را متناسب با نیاز پروژه خود ایجاد کنند.

با این حال، ماژول های NGINX به صورت پویا قابل بارگیری نیستند زیرا باید در خود نرم افزار اصلی کامپایل شوند. برای اینکه ماژول ها به صورت پویا بارگذاری شوند، کاربران باید NGINX Plus را انتخاب کنند.

بررسی NGNIX در مقابل Apache

این باعث می شود NGINX نسبت به Apache انعطاف پذیری کمتری داشته باشد و امنیت بهتری را به همراه دارد زیرا ادغام بسیاری از ماژول های پویا ممکن است خطرات امنیتی ایجاد کند.

امنیت با Apache و NGINX 

انتخاب یک وب سرور امن و قابل اعتماد که بتواند داده های وب سایت شما را ایمن نگه دارد و به طور مرتب با آخرین وصله ها به روز شود، بسیار مهم است.

Apache
بنیاد نرم‌افزار آپاچی فعالانه در تلاش است تا هر گونه مشکل امنیتی در مورد نرم‌افزار خود را حذف کند تا سرور HTTP Apache را ایمن نگه دارد. کاربران می توانند در لیست پستی اعلانات سرور آپاچی مشترک شوند تا از آخرین به روز رسانی های تیم توسعه نرم افزار مطلع شوند.

آپاچی همچنین شامل برخی تنظیمات پیکربندی است که می تواند به مدیریت حملات انکار سرویس (DoS) کمک کند، مانند:

  • TimeOut – تعداد ثانیه‌هایی را که آپاچی برای رویدادهای خاص منتظر می‌ماند، قبل از عدم موفقیت در یک درخواست را تعیین می‌کند. وب‌سایت‌هایی که در معرض حملات DoS هستند، باید این عدد را تا چند ثانیه کاهش دهند.
  • RequestReadTimeout – اتصالات مشتریانی را که درخواست های خود را با سرعت کافی ارسال نمی کنند، قطع می کند.
  • KeepAliveTimeout – مدت زمانی را که سرور آپاچی منتظر بماند و اتصال را برای درخواست جدید باز نگه دارد، تعیین می کند.
    به خاطر داشته باشید که اگرچه آپاچی برای ایمن و پایدار ساخته شده است، اما امنیت سرور شما به نحوه پیکربندی این سرور نیز بستگی دارد. بنابراین، برخی اقدامات امنیتی اضافی مانند نصب فایروال برنامه وب (WAF) را در نظر بگیرید.

NGINX
NGINX همچنین چندین کنترل امنیتی را به صورت خارج از جعبه ارائه می دهد. یکی از آنها محدود کردن نرخ است که نرخ درخواست ورودی را به مقدار معمولی برای مشتریان واقعی کاهش می دهد و به محافظت از سرور شما در برابر حملات DDoS کمک می کند.

محدودیت نرخ NGINX همچنین برای محافظت از سرورهای برنامه بالادستی در برابر درخواست های بیش از حد کاربر به طور همزمان استفاده می شود.

علاوه بر این، کاربران NGINX می توانند با اجازه دادن یا رد کردن دسترسی بر اساس آدرس IP مشتریان، از حملات DDoS جلوگیری کنند. این دسترسی همچنین می تواند با رمز عبور، نتیجه درخواست فرعی یا پهنای باند محدود شود.

علاوه بر این، NGINX از جدیدترین نسخه امنیت لایه حمل و نقل (TLS) پشتیبانی می کند که رمزگذاری قابل اعتمادی را برای داده های ارسال شده از طریق اینترنت ارائه می دهد.

برای دریافت ویژگی های امنیتی بیشتر، از NGINX Plus استفاده کنید. با استفاده از این نسخه پریمیوم، به عملکرد SSO (Single sign-on) دسترسی خواهید داشت که به شما این امکان را می دهد تا با استفاده از یک مجموعه از اعتبارنامه ها، به طور ایمن با چندین وب سایت و برنامه احراز هویت کنید.

علاوه بر این، کاربران NGINX می‌توانند برای یافتن توصیه‌های امنیتی بیشتر و اخبار مربوط به آخرین به‌روزرسانی‌ها، به وب‌سایت این سرور منبع باز مراجعه کنند.

پشتیبانی از پلتفرم

کسانی که تازه وارد دنیای توسعه وب شده اند باید اطمینان حاصل کنند که وب سروری که انتخاب می کنند کمک و پشتیبانی می کند. این اجازه می دهد تا برای کمک در هنگام مواجهه با یک مشکل در مورد نرم افزار.

Apache
Apache اسناد گسترده ای را ارائه می دهد که موضوعات مختلفی را در مورد این نرم افزار پوشش می دهد.

همچنین پشتیبانی جامعه را از طریق ایمیل ارائه می دهد و به کاربران امکان می دهد از افرادی که با Apache HTTPD آشنا هستند کمک بگیرند.

کاربران همچنین می‌توانند در مورد Stack Overflow و کانال #httpd در شبکه Freenode IRC سؤالات سریع بپرسند.

NGINX
برای کمک به کاربران در حل مشکلات توسعه، NGINX یک لیست پستی ارائه می دهد که توسط انجمن اداره و نظارت می شود. علاوه بر این، یک انجمن پشتیبانی عمومی برای کمک به کاربران خود ارائه می دهد.

با توجه به بسیاری از کاربران NGINX، یافتن انجمن‌های دیگر انجمن که در آن توسعه‌دهندگان نحوه رفع مشکلات فنی را به اشتراک می‌گذارند نیز آسان است.

NGINX همچنین منابع آموزشی بسیاری را برای کمک به مبتدیان برای یادگیری بیشتر در مورد این نرم افزار فراهم می کند، مانند وبلاگ ها، واژه نامه ها، اسناد، کتاب های الکترونیکی، وبینارها و دیتاشیت ها.

به غیر از آن، کاربرانی که از NGINX Plus استفاده می‌کنند نیز می‌توانند از پشتیبانی اختصاصی تیم برای کمک به نصب و استقرار استفاده کنند.

انتخاب یک وب سرور
پس از مقایسه بین NGINX و Apache، واضح است که هر نرم افزار هم مزایا و هم معایبی دارد. بنابراین، دانستن نیازهای فرد قبل از تصمیم گیری بین NGINX یا Apache ضروری است.

آپاچی برای محیط های میزبانی مشترک مناسب است. دسترسی root را برای اصلاح فایل پیکربندی اصلی ارائه می دهد و به کاربران غیرمجاز اجازه می دهد چندین جنبه سرور را کنترل کنند.

نکته منفی این است که این نرم افزار می تواند حافظه سرور زیادی را مصرف کند.

در مورد NGINX، عملکرد بهتری نسبت به Apache هنگام رسیدگی به درخواست‌های محتوای ثابت دارد. همچنین می‌تواند در یک بار زیاد به بسیاری از مشتریان خدمات ارائه دهد، که آن را به یک انتخاب عالی برای سایتی با حجم ترافیک زیاد تبدیل می‌کند.

علاوه بر این، NGINX چند عملکردی است – کاربران می توانند از آن به عنوان یک پروکسی معکوس، متعادل کننده بار و راه حل ذخیره استفاده کنند.

با این حال، این نرم‌افزار به‌طور پیش‌فرض نمی‌تواند محتوای پویا را ارائه کند، و باید تمام درخواست‌های محتوای پویا را به یک سرور برنامه‌های پشتیبان پراکسی کند.

به یاد داشته باشید که بسیاری از وب سرورهای محبوب دیگر برای انتخاب وجود دارند که ممکن است بیشتر از آنچه آپاچی و NGINX می توانند برای شما ارائه دهند داشته باشند. برخی از آنها Tornado، Node.js و Tomcat هستند.

آیا آپاچی و NGINX می توانند با هم کار کنند؟
می توان NGINX و Apache را با هم اجرا کرد و از نقاط قوت هر سرور استفاده کرد – NGINX برای سرعت پردازش سریع و Apache برای ماژول های قدرتمندش.

روش معمول برای استفاده از هر دو نرم افزار این است که NGINX را به عنوان یک پروکسی معکوس در مقابل Apache قرار دهید زیرا می تواند صدها اتصال را به طور همزمان انجام دهد.

به عنوان یک پروکسی جلویی برای آپاچی، NGINX تمام درخواست های مشتریان را رسیدگی می کند. به عنوان مثال، اگر درخواستی برای محتوای ثابت دریافت کند، NGINX فایل ها را مستقیماً به مشتری ارائه می دهد.

به عنوان یک سرور پروکسی معکوس برای محتوای پویا، NGINX درخواست را به آپاچی ارسال می کند، که سپس آن را پردازش کرده و محتوای نهایی را از طریق NGINX به مشتری منتقل می کند.

استفاده از Apache و NGINX می‌تواند برخی از مسدود شدن‌هایی را که معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که یک رشته یا فرآیند Apache اشغال می‌شود را کاهش دهد و به افزایش عملکرد سرور شما کمک کند.

جمع بندی بررسی Apache در برابر NGINX:

تصمیم گیری بین Apache و NGINX می تواند چالش برانگیز باشد زیرا هر دو به روش خود قدرتمند هستند. به عنوان مثال، آپاچی طیف گسترده ای از ماژول ها را ارائه می دهد، در حالی که NGINX مقیاس پذیری و سرعت را ارائه می دهد.

تفاوت اصلی بین وب سرورهای NGINX و Apache در این است که NGINX دارای معماری رویداد محور است که چندین درخواست را در یک رشته مدیریت می کند، در حالی که Apache مبتنی بر فرآیند است که برای هر درخواست یک رشته ایجاد می کند. بنابراین، به NGINX اجازه می دهد تا عملکرد بهتری داشته باشد.

هر نرم افزار مزایا و معایب خود را دارد، بنابراین تصمیم گیری در مورد استفاده از NGINX یا Apache کاملاً به ترجیحات کاربر بستگی دارد.

بیایید هر جنبه ای را که مقایسه کرده ایم را مرور کنیم:

  • معماری پایه – آپاچی یک رشته واحد برای رسیدگی به هر درخواست اتصال ایجاد می کند، در حالی که یک فرآیند NGINX می تواند به طور همزمان از چندین اتصال مراقبت کند.
  • عملکرد – NGINX در ارائه محتوای استاتیک سریعتر از Apache عمل می کند، اما برای پردازش درخواست های محتوای پویا به کمک یک نرم افزار دیگر نیاز دارد. از طرف دیگر، آپاچی می تواند محتوای پویا را به صورت داخلی مدیریت کند.
    پیکربندی در سطح
  • دایرکتوری – آپاچی با فایل‌های .htaccess ارائه می‌شود که به کاربران این امکان را می‌دهد تا بدون ویرایش تنظیمات سرور اصلی، تغییراتی در پیکربندی سایت خود ایجاد کنند. در همین حال، NGINX از پیکربندی در سطح دایرکتوری پشتیبانی نمی کند.
  • ماژول ها – ماژول های آپاچی را می توان به صورت پویا بارگیری کرد، در حالی که ماژول های NGINX باید در نرم افزار اصلی کامپایل شوند.
  • امنیت – Apache و NGINX هر دو ایمن و قابل اعتماد هستند. آنها همچنین چندین ابزار امنیتی برای محافظت از سایت در برابر حملات DDoS دارند.
    پشتیبانی – Apache و NGINX پشتیبانی و مستندات جامعه را برای کمک به مبتدیان در هر گونه مشکل ارائه می دهند.
    به جای انتخاب NGINX یا Apache، استفاده از هر دو نرم افزار برای بهبود عملکرد سرور می تواند کارآمدتر باشد – NGINX به عنوان یک سرور پروکسی معکوس برای رسیدگی به درخواست های محتوای ثابت و Apache به عنوان بک اند برای ارائه محتوای پویا.

امیدواریم این مقاله به شما کمک کرده باشد تا بفهمید NGINX و Apache چیست، تفاوت‌های بین این دو چیست و چه زمانی باید از آنها استفاده کنید.

اگر سؤال بیشتری در مورد NGINX و Apache دارید، لطفاً در زیر نظر خود را با ما در میان بگذارید.

بررسی Nginx Vs Apache بهترین وب سرور

میانگین امتیازات ۵ از ۵

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تمامی حقوق برای هلیکس گیم محفوظ می‌باشد.